Τα πρόσωπα του θηρίου

Μιας και ο φασισμός και τα «αντί» του αποτελούν κεντρικό

θέμα των ημερών και φαινόμαστε όλοι πρόθυμοι να πετάξουμε στο λάκκο των λεόντων τη γνωστή συμμορία, που αποτελεί τον ιδεολογικό εκφραστή της φαιάς πανούκλας, καλό είναι να θυμόμαστε, ότι η κτηνωδία έχει περισσότερες, από μια, εκδοχές. Ο φασισμός, στην καθημερινότητα, δεν εκφράζεται, αποκλειστικά, με δολοφονικές επιθέσεις εναντίον «ελλήνων» και «ξένων». Δεν κυκλοφορεί, ανάμεσα μας, μόνο με ακονισμένα μαχαίρια και φανταχτερές στολές παραλλαγής.

Φασισμός είναι να φωνάζουμε ανατρεπτικά συνθήματα στις πορείες και το βράδυ που γυρίζουμε στο σπίτι μας, να συμπεριφερόμαστε υποτιμητικά στο σύντροφο ή τα παιδιά μας, γιατί ξεχνάνε ότι εμείς είμαστε οι κολώνες του σπιτιού και πως εμείς καθορίζουμε και επιβάλουμε τους κανόνες.

Φασισμός είναι τα καλάμια που καβαλάμε, βλέποντας όλους τους άλλους σαν μερμήγκια, από κει ψηλά, θεωρώντας (μέσα από την απόλυτη σοφία και πολυγνωσία μας) ότι τους κάνουμε χάρη και μόνο που τους απευθύνουμε το λόγο.

Φασισμός είναι να χρησιμοποιούμε τους ανθρώπους, όπως χρησιμοποιούν εμάς οι εξουσίες και όταν πια δεν έχουν αξία χρήσης, να τους πετάμε σε μια γωνία, μέχρι να έρθει η επόμενη φορά που θα τους χρησιμοποιήσουμε.

Φασισμός είναι να είμαστε αριστερά αφεντικά, αλλά να συμπεριφερόμαστε στους υπαλλήλους μας, με τον ίδιο ή και χειρότερο τρόπο που θα συμπεριφερόταν ένας οποιοσδήποτε μελανοχιτώνας.

Φασισμός είναι να ξεχωρίζουμε τους ανθρώπους σε «όμορφους» και «άσχημους» και να τους χλευάζουμε στο δρόμο ή στο διαδίκτυο, επειδή δεν έχουν τη δική μας κορμάρα.

Φασισμός είναι να κατηγοριοποιούμε τους ανθρώπους σε συνομοταξίες «έξυπνων» και «χαζών». Σε ανθρώπους με «φυσικά χαρίσματα» και στους άλλους, που κάνουν μόνο για να μας γυαλίζουν τα παπούτσια.
Φασισμός είναι το ψέμα, η υποκρισία, οι «φιλίες» από συμφέρον, η αγάπη που κρύβει ψιλά γράμματα, στο κάτω μέρος των υποσχέσεων.

Φασισμός είναι να έχεις πανεπιστημιακούς τίτλους, ή να έχεις διαβάσει μια ντουζίνα βιβλία και να μιλάς υποτιμητικά στον «αγράμματο» σαν να μην είναι άνθρωπος, αλλά κάποιο αντικείμενο ευτελούς αξίας.

Φασισμός είναι να περιθωριοποιείς και να αντιμετωπίζεις ως παράσιτο, κάποιον που, για λόγους αρχής, δεν έχει ψηφίσει, ποτέ, κανέναν από τα αφεντικά του, ενώ οι –κάθε λογής- ψηφοφόροι είναι οι μόνοι ορθά πολιτικά σκεπτόμενοι.

Φασισμός είναι το ψέμα, η υποκρισία, οι φιλίες από συμφέρον, η αγάπη που κρύβει ψιλά γράμματα, στο κάτω μέρος των υποσχέσεων.

Φασισμός είναι το «ξέρεις ποιος είμαι εγώ ρε?» και τόσα ακόμα, που θα μπορούσα να γράφω, επί ώρες και ίσως επί μέρες.

Καλώς να ορίσουν οι κρεμάλες για τους απολογητές των στρατοπέδων συγκέντρωσης, αλλά αυτό, όσο κι αν πάμε πίσω στην ιστορία, δεν στάθηκε ποτέ αρκετό.

Το νου μας γύρω μας και κυρίως μέσα μας.

Το θηρίο έχει πολλά πρόσωπα.


Απρίλης 2013